در طی چندین سال گذشته من ظروف بیشتری را در فروشگاه هایی که با عنوان “ظروف گرانیتی” مشخص شده اند، می بینم. به دلیل رنگ و نام جذابش بسیار محبوب شده است. در رابطه با آن من بارها یک سوال را شنیده ام:
ظروف گرانیتی چقدر ایمن هستند؟
قابلمه گرانیتی صورتی به انواع مختلف ظروف آشپزخانه اشاره دارد. ظروف آشپزی با علامت “گرانیت” از پایه فلزی پوشیده شده با PTFE، مینای شیشه ای یا به ندرت نوع دیگری از پوشش ساخته شده است.
به همین دلیل، در مورد ایمنی آن اتفاق نظر وجود ندارد. کشتی هایی که با علامت PFOA، کادمیوم و بدون سرب از تولید کنندگان معتبر تولید می شوند، معمولاً خطرات سلامتی کمتری برای مصرف کنندگان دارند.
به‌علاوه، اگر به جایگزین‌های نچسب ایمن علاقه دارید، در صفحه توصیه‌های Safetouseit دستورالعمل‌های مفیدی برای تحقیق خود بیابید.
در آنجا جزئیات بیشتری در مورد موادی مانند فولاد کربنی یا چدن لعابی و همچنین برخی جایگزین های دیگر برای تابه های نچسب معمولی خواهید دید.
1. ظروف گرانیتی چیست؟
تمام “ظروف آشپزی گرانیتی” موجود در بازار تنها یک ویژگی مشترک دارند و آن الگوی رنگی گرانیتی است. ظروف گرانیتی هیچ ربطی به سنگ گرانیت واقعی ندارند به جز رنگ، و این نام تجاری فقط نوعی استراتژی بازاریابی است.
می توانم بگویم که “ظروف گرانیتی” به طیف وسیعی از ظروف پخت و پز مختلف از نظر پوشش ها و مواد مورد استفاده برای پایه ظرف اشاره دارد.
پس چگونه می‌توانیم در مورد کناره‌های ظروف گرانیتی صحبت کنیم، اگر محصولات متنوعی از ظروف آشپزی با این نام به فروش می‌رسند؟
ابتدا این گروه را به چند دسته تقسیم می کنم و نگرانی های سلامتی هر کدام را ذکر می کنم.
همچنین، سعی می کنم به نکاتی اشاره کنم که هنگام خرید ظروف گرانیتی باید در نظر بگیرید. این به طور بالقوه به شما کمک می کند تا از مشکلات ایمنی جلوگیری کنید.
هسته ظروف گرانیتی معمولاً فلزی است و از فولاد ضد زنگ تا آلومینیوم متفاوت است. دو نوع اصلی پوششی که من در بازار پیدا کردم مینای شیشه ای و تفلون (PTFE) هستند. به همین دلیل ظروف گرانیتی را بر اساس دو گروه ذکر شده تقسیم می کنم.
بدون دیدگاه