در جاهایی که مدارهای روشنایی نباید به طور تصادفی خاموش شوند، به عنوان مثال، کنترل روشنایی راهرو و سرویس بهداشتی در ساختمان های عمومی مانند مدارس، ممکن است یک کلید برق مقاوم در برابر دستکاری نصب شود.
اینها برای کار کردن به یک کلید برق نیاز دارند و بنابراین از عملکرد تصادفی یا تصادفی سوئیچ جلوگیری می کنند. در تاسیسات روشنایی تجاری و صنعتی آمریکای شمالی، روشنایی نصب شده بر روی مدارهای 3 فاز 480Y/277 V از ولتاژهای بالاتر از درجه بندی کلیدهای معمولی 120 ولت استفاده می کند.
تقریباً در اواسط قرن بیستم، سوئیچ‌های «آرام» معرفی شدند که از جیوه برای برقراری اتصال استفاده می‌کردند، و از گیرکردن بلندی که توسط سوئیچ‌های ضامن دار فنری که در آن زمان معمول بود، اجتناب می‌کردند.
یکی از انواع کلید چراغ جیوه ای از یک ویال شیشه ای مهر و موم شده استفاده می کند که توسط اهرم ضامن نوک می شود و باعث می شود قطره ای از جیوه فلزی مایع از یک سر به سر دیگر بغلتد و یک جفت کنتاکت را برای تکمیل مدار پل بزند.
سبک دیگری از کلید چراغ جیوه ای از یک چرخ فلزی با عایق جداکننده دو نیمه استفاده می کند که دارای سوراخی است که به جیوه اجازه می دهد هر دو طرف چرخ را فقط در یک موقعیت متصل کند.
برخی از این سوئیچ ها همچنین مجهز به یک لامپ نئونی بودند که از طریق کنتاکت ها متصل می شدند و بنابراین به صورت سری با بار الکتریکی متصل می شدند.
این باعث شد که نشانگر در هنگام خاموش بودن سوئیچ، به عنوان کمکی برای یافتن سوئیچ در یک اتاق تاریک، ضعیف بدرخشد.
در دهه 1970، دیگر طرح‌های سوئیچ بی‌صدا که نیازی به جیوه نداشتند (و در نتیجه ساده‌تر و ارزان‌تر برای تولید بودند) به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفتند و به تدریج جایگزین سوئیچ‌های ضامن معمولی و کلیدهای بی‌صدا مبتنی بر جیوه شدند.
بدون دیدگاه