کاپشن چرم مردانه در ترکیه کاپشنی است به طول کاپشن که معمولاً روی لباس یا لباس دیگری پوشیده می شود و از پوست برنزه شده حیوانات مختلف تهیه می شود. جنس چرم معمولاً به رنگ مشکی یا سایه های مختلف قهوه ای است، اما طیف گسترده ای از رنگ ها امکان پذیر است.
کاپشن چرم مردانه در ترکیه را می توان برای اهداف بسیاری طراحی کرد و سبک های خاصی با خرده فرهنگ هایی مانند گریسرها، موتورسواران و دوچرخه سواران، اوباش ها، هوانوردان نظامی (مخصوصاً در طول جنگ جهانی دوم و مستقیماً پس از آن) و خرده فرهنگ های موسیقی (پانک ها، گوت ها، متال هادها، پرچین ها) مرتبط شده است. ) که لباس را به دلایل محافظ یا مد روز پوشیده اند و گهگاه برای ایجاد ظاهری بالقوه ترسناک.
اکثر کاپشن های چرمی مدرن در پاکستان، هند، کانادا، مکزیک و ایالات متحده با استفاده از پوست های باقی مانده از صنعت گوشت تولید می شوند.
پارچه‌های شبیه‌سازی چرم مانند پلی‌اورتان یا پی‌وی‌سی به‌عنوان جایگزینی برای چرم‌های طبیعی حیوانات بسته به نیاز استفاده‌کننده مانند آن‌هایی که سبک زندگی گیاه‌خواری را دنبال می‌کنند یا به دلایل اقتصادی استفاده می‌شوند، زیرا الیاف مصنوعی نسبت به چرم اصل هزینه کمتری دارند.
فرمانده تانک شوروی، سمیون کریوشاین، با پوشیدن کاپشن چرمی مشکی بر اساس کاپشن ریفر در اوایل دهه 1900، هوانوردان و اعضای ارتش کاپشن های چرمی قهوه ای رنگ می پوشیدند.
یکی از اولین کاپشن های چرمی مدرن، نوع A1، توسط چاپال در سال 1925 ساخته شد. در طول جنگ جهانی دوم، این لباس‌ها به «جلیقه بمب‌افکن» معروف شدند و به‌خاطر گرمی‌شان به شدت عایق‌بندی شدند.
این کاپشن اغلب بخشی از یک مجموعه یکنواخت کلی بود که برای محافظت از خلبانان بمب افکن در برابر قرار گرفتن در معرض شرایط آب و هوایی شدید در ارتفاعات بالا قرار داشت و اغلب از پوست گوسفند استفاده می کرد و از پشم سالم داخل برای گرما استفاده می کرد.
بلشویک‌های روسیه معمولاً کاپشن‌های چرمی می‌پوشیدند، که در طول جنگ داخلی روسیه و بعداً برای اعضای چکا شبه لباسی برای کمیسرها شد. یاکوف سوردلوف ظاهراً این عمل را آغاز کرد.
بدون دیدگاه