پرده‌، عنصری از فضای داخلی خانه

پرده‌ها، آن عنصری از فضای داخلی خانه که دست‌های دکوراتور و معمار مستقیماً با آن تماس می‌گیرند، تجسم بسیاری از تنش‌ها و تعصباتی است که طراحان داخلی و معماران را از زمان ظهور دکوراتورهای حرفه‌ای در اواخر قرن نوزدهم از هم جدا کرده است.

در اینجا دیوارهای سخت طراحی شده توسط معمار با پرده پذیرایی که علامت تجاری دکوراتور است، در کنار هم قرار می گیرند که این تصور رایج را تایید می کند.

معماران به صورت مفهومی کار می کنند و از مواد بادوام برای شکل دادن به فضا استفاده می کنند در حالی که دکوراتورها به طور شهودی کار می کنند و اتاق ها را با مواد زودگذر تزئین می کنند.

و اشیاء متحرک پنجره‌ها بر رویکردهای طراحی متفاوت معماران و دکوراتورها تأکید می‌کنند.

معماران معمولاً پرده زبرا اتاق کودک را رد می‌کنند و معتقدند که این عنصر که بینش را تعدیل می‌کند، تصور معمار را به خطر می‌اندازد هندسه دقیق فرم‌های معماری را پنهان و نرم می‌کند.

پرده‌ها با پوشاندن نور خورشید و مناظر، حریم خصوصی خانگی را ممکن می‌سازند و از فضاهای سخت ایجاد شده توسط معمارانی که اغلب به بهای آسایش وسواس زیادی به فرم دارند، آرامش می‌بخشند.

از قضا، “پرده دیوار”، نمای شیشه ای نمادین مدرنیستی که بسیاری از ارزش های کلیدی معماری مدرن  منطق، یکپارچگی ساختاری و فرم کنده شده را در بر می گیرد نام خود را از پرده اتاق خواب گرفته است، عنصر مشخصه داخلی.

دکوراتور اما آیا معماری و دکوراسیون داخلی واقعاً شیوه‌های متضاد هستند، یا همانطور که از اصطلاح پرده زبرا نشان می‌دهد، بیشتر از آنچه فکر می‌کنیم به یکدیگر وابسته‌اند؟

در اینجا می‌خواهم استدلال کنم که ناسازگاری فرضی بین این دو شیوه طراحی رقیب، اما با این وجود تداخل دارند، تضادهای فرهنگی عمیق‌تری را برمی‌انگیزد که خود توسط اضطراب‌های اجتماعی عمیق در مورد جنسیت و جنسیت تقویت و پایدار می‌شوند.